آهسته عاشق می شوم

وَمَنْ أَظْلَمُ مِمَّن مَّنَعَ مَسَاجِدَ اللَّـهِ أَن يُذْكَرَ فِيهَا اسْمُهُ وَسَعَىٰ فِي خَرَابِهَا ۚ

أُولَـٰئِكَ مَا كَانَ لَهُمْ أَن يَدْخُلُوهَا إِلَّا خَائِفِينَ ۚ

لَهُمْ فِي الدُّنْيَا خِزْيٌ وَلَهُمْ فِي الْآخِرَةِ عَذَابٌ عَظِيمٌ.

و کیست ستمکارتر از آن که مردم را از ذکر نام خدا در مساجد منع کند و در خرابی آن اهتمام و کوشش نماید؟

چنین گروه را نشاید که در مساجد مسلمین در آیند جز آن‌که (بر خود) ترسان باشند.

این گروه را در دنیا ذلت و خواری نصیب است و در آخرت عذابی بزرگ.

And who are more unjust than those who prevent the name of Allah from being mentioned in His mosques and strive toward their destruction.

 It is not for them to enter them except in fear.

 For them in this world is disgrace, and they will have in the Hereafter a great punishment.

سوره بقره- آیه ی ۱۱۴